Jeżeli małżonkowie nie złożą zgodnych wniosków o orzeczenie rozwodu bez orzekania o winie, to wówczas – co do zasady – Sąd będzie miał obowiązek orzec o winie jednego z nich bądź obojga za rozkład pożycia małżeńskiego.
W tym wpisie postaram się wyjaśnić co właściwie może zostać uznane przez Sąd za „winę w rozkładzie pożycia”.
Wina za rozkład pożycia – przykłady
Na wstępie zaznaczę, że w przepisach prawa nie ma żadnego katalogu zachowań, które mogą być uznane za winę w rozkładzie pożycia. Wszystko zależeć więc będzie od konkretnej sprawy, niemniej jednak mogę pokusić się o podanie przykładowych zachowań, które w praktyce były uznawane za okoliczności, które przesądzały o winie jednej ze stron.
I tak do takich zachowań mogą należeć z pewnością: zdrada małżeńska jako naruszenie obowiązku wierności; nadużywanie alkoholu czy innych uzależniających używek; popełnienie przestępstwa w rodzinie (np. znęcania się); używanie przemocy fizycznej bądź psychicznej w stosunku do członków rodziny; nieprzyczynianie się do zaspokajania podstawowych potrzeb rodziny (np. brak aktywności zarówno zawodowej, jak i w gospodarstwie domowym); nieuczciwość małżeńska (np. zatajanie przed drugim małżonkiem istotnych faktów, w tym także związanych z finansami); istotne zaniedbanie rodziny (np. całkowity brak czasu).
Oczywiście powyższa lista mogłaby być uzupełniona o wiele innych zachowań, ale nie sposób wymienić w tym wpisie wszystkie. Jeśli masz wątpliwości czy w Twojej sprawie może dojść do orzeczenia rozwodu z wyłącznej winy jednej strony, to powinieneś skonsultować się z adwokatem.
Konsekwencje prawne uznania jednego z małżonków za wyłącznie winnego rozkładu pożycia małżeńskiego mogą być bardzo poważne. W następnym wpisie powiem Ci z czym konkretnie w takiej sytuacji małżonek musi się liczyć.